Ανασκόπηση 2: οι καλλιτέχνες όλων των χώρων/μουσικών ειδών που μας πήρε το 2016, το σκίτσο που τα λέει όλα, η έκρηξη της Μαντόνα, που μας εκφράζει όλους

Κάνετε like και στη σελίδα στο Facebook:

https://www.facebook.com/MichaelJacksonTruth/

Updated/τελευταία ενημέρωση: 28/12/2016

Αντί εισαγωγής

2^η μέρα Χριστουγέννων σκάει η είδηση. Ο Τζορτζ Μάικλ πέθανε. Κι ότι νόμιζα πως είχε κλείσει το 2016 την κακοτυχία του. Κακότυχο και μάλιστα πολύ γιατί και πολλούς και πολύ σημαντικούς ανθρώπους «έφαγε». Κυρίως καλλιτέχνες. Και νόμιζα πως είχε κλείσει ο αιματηρός κύκλος με το χαμό του Greg Lake. Αλλά εκεί, ως το τέλος το 2016 μας επιφύλασσε δυσάρεστες ειδήσεις.

Πρέπει να ομολογήσω πως δεν ήμουν φαν του Τζορτζ Μάικλ μα ο χαμός του με συγκλόνισε. Γιατί ήταν μέρος της εφηβείας μας. Με το άκουσμα της είδησης, αμέσως σκέφτηκα πως άλλος ένας εκπρόσωπος της καλής μουσικής και γενικά καλής τέχνης της λαμπρής δεκαετίας του 80 μας άφησε. Μνήμες ήρθαν από την περίοδο της εφηβείας, τότε που μαλώναμε οι ντουρανόβιοι με τους γουαμόβιους (κέρδισαν φυσικά οι Duran Duran), τότε που υπήρχε γνήσια και καλή μουσική κι όλοι οι έφηβοι, χωρίς τις τηλεκατίνες της συμφοράς που κυριαρχούν στη σημερινή τηλεόραση, κρίναμε τους καλλιτέχνες για το έργο τους κι ακούγαμε, ακόμη και με παρέα, σιωπηλά έναν ολόκληρο δίσκο με σκοπό να τον κατανοήσουμε κι όχι γιατί μάθαμε έναν καλλιτέχνη από τους κοιλιακούς του ή από το σκάνδαλο που έδειξε ή και έπλασε κάποια κακόψυχη που σήμερα πλουτίζει παρουσιάζοντας εκπομπές φτηνού τηλεκουτσομπολιού εν μέσω πολιτικής προπαγάνδας σε βάρος του τόπου.

Περισσότερα για τον Τζορτζ Μάικλ θα μάθετε στο site του Νίκου Μουρατίδη που και γνώσεις έχει και τα λέει ωραία και είναι από τους ελάχιστους που έγραψαν ένα πραγματικά αξιόλογο κατατοπιστικό άρθρο για τον Τζορτζ Μάικλ εδώ . Σήμερα, λίγο πριν εκπνεύσει το 2016, με το φόβο πλέον ότι στις 5 μέρες που απέμειναν μπορεί να μας εκπλήξει με κάποιο νέο θάνατο, θα δούμε μερικούς από τους θανάτους που μας συγκλόνισαν. Ξέρετε κάτι; Οι θάνατοι αυτοί μας πειράζουν όχι μόνο γιατί είναι συνδεδεμένοι με τη ζωή μας αλλά γιατί πραγματικά εδώ κολλάει το THE END OF AN ERA. Μπορεί το MJacksonTruth να εκπροσωπεί τον Μάικλ Τζάκσον και μπορεί με το δικό του φευγιό να στιγματίστηκε μοιραία η μουσική και γενικά η τέχνη αλλά το MJacksonTruth αγαπά όλους τους καλλιτέχνες και τους θέλουμε όλους μαζί μας. Κι αν η σημερινή ανασκόπηση μοιάζει μακάβρια, θέλω να ελπίζω πως δεν είναι γιατί ο σκοπός της είναι να μας θυμίζει τι αξίζει και τι χάσαμε και στο τέλος να κινητοποιηθούμε αξιοποιώντας από αυτή την ψεύτικη και κακής ποιότητας κοινωνία μόνο τα διαμάντια της και τα διαμάντια είναι οι καλλιτέχνες. Θα ήθελα να πω:

Κλείστε τους σταθμούς που παίζουν όσα τους πληρώνουν οι εταιρείες, 
στηρίξτε τους μουσικούς που αξίζουν, ψάξτε να ανακαλύψετε την καλή 
μουσική (όποιου μουσικού είδους από pop ως hip hop ή rock, κλασική, 
jazz ή  άλλο, καθώς δεν υπάρχει καλό είδος αλλά καλά τραγούδια)

Πάμε όμως να δούμε την ιδιαίτερη ανασκόπησή μας

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ MJACKSONTRUTH ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Διαβάστε επίσης: Ανασκόπηση 2016 στον κόσμο του Τζάκσον και όχι μόνο

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Ο Ιανουάριος ξεκίνησε άσχημα στις 4 με το χαμό του Robert Stigwood, παλιό μάνατζερ των Bee Gees και παραγωγό του Saturday night fever

Συνέχισε το ίδιο (και περισσότερο μην πω) άσχημα στις 10 με το φευγιό του David Bowie.

Κι εδώ μας δίνεται η ευκαιρία να πούμε πως αυτός ο καλλιτέχνης, εκτός από τον απλό (δηλαδή μη μουσικό) κόσμο που επηρέασε, σημάδεψε πάρα πολλούς σύγχρονούς του. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που σημάδεψε όχι μόνο με το ταλέντο του αλλά και με τη φιλία του ήταν οι Duran Duran οι οποίοι κυριολεκτικά σπάραξαν.

david-bowie-john-taylor-simon-le-bon-duran-duran

David Bowie with John Taylor and Simon Le Bon of Duran Duran

from duranasty webzine visual archive. Nick Rhodes on david Bowie

Αμέσως έβγαλαν ανακοίνωση, έκαναν ξεχωριστά ο καθένας δηλώσεις και κοινοποίησαν φωτογραφία τους τροποποιημένη στα πρότυπα του starman.

Και μη νομίσετε ότι το έκαναν τυπικά. Όταν είχαν έρθει τελευταία φορά στη Θεσσαλονίκη το 2012, καθώς εκείνη η συναυλία τους συνέπιπτε χρονικά με την επέτειο 40 χρόνων από την πρώτη του εμφάνιση στη βρετανική τηλεόραση, είπαν προς τιμή του το ομότιτλο τραγούδι και του το αφιέρωσαν. Αν υπάρχει ένα συγκρότημα της εποχής new romantic που τον τίμησε σε όλη τη διάρκεια της πορείας του, αυτό ήταν οι Duran Duran. Τους βλέπουμε εδώ στη Θεσσαλονίκη

Στις 11 του μήνα χάσαμε τον David Margulies που τον γνωρίσαμε από μια ταινία της εφηβείας μας, το Ghostbusters

18 Ιανουαρίου και μας αφήνει ο Glenn Frey των Eagles

10 μέρες μετά, μαθαίνουμε για το χαμό του Paul Kantner των Jefferson Airplane

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

3 Φεβρουαρίου χάνουμε τον Joe Alaskey, τη φωνή του Daffy Duck και του Bugs Bunny

ΜΑΡΤΙΟΣ

8 Μαρτίου φεύγει ο 5^ος Beatle, όπως αποκαλούνταν ο George Martin

Την ίδια μέρα έφυγε ο κινηματογραφικός αδελφός του Τζέιμς Ντιν, που γνωρίσαμε στην ταινία Ανατολικά της Εδέμ. Δεν απέκτησε ποτέ το εκτόπισμα του Τζέιμς Ντιν μα όλοι όσοι αγάπησαν αυτή την ταινία τον αγαπούν εξίσου. Εδώ βλέπουμε τους δυο τους σε μια από τις πιο δραματικές στιγμές της ταινίας που όλους τους θαυμαστές του Ντιν τους έκανε να σφιχτούν από τα έντονα συναισθήματα. Για όσους δεν έχουν δει την ταινία ήρθε η ώρα να τη δουν. Η σκηνή είναι από τη στιγμή που ο Τζέιμς Ντιν, το (κακώς) μαύρο πρόβατο της οικογένειας, αποκαλύπτει στον αδελφό του πως η μητέρα τους, που είχαν για πεθαμένη, ήταν ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής. Η ταινία χαρακτηρίστηκε ως μια από τις 400 καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ από πολιτιστικής, αισθητικής και ιστορικής άποψης.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Στις 20 Απριλίου φεύγει ο Γιάννης Βόγλης, ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του παλιού καλού κινηματογράφου

Μια μέρα μετά, μας άφησε ο Prince. Η γενιά της δεκαετίας του 80 ταρακουνήθηκε.

ΜΑΙΟΣ

Στις 16 Μαϊου μας άφησε ο Γάλλος ηθοποιός François Maistre που αγαπήσαμε κυρίως από τις ταινίες του υπερρεαλιστή σκηνοθέτη Λουί Μπουνιουέλ (ενδεικτικές ταινίες: Μαντάμ Μποβαρύ, Το φάντασμα της ελευθερίας, Η διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας)

Η διακριτική γοητεία της Μπουρζουαζίας Μπουνιουέλ

ΙΟΥΝΙΟΣ

Στις 3 Ιουνίου μας άφησε ο Muhammad Ali ο οποίος, εκτός από σπουδαίος αθλητής, ήταν γνωστός για την ακτιβιστική του δράση

19 Ιουλίου και φεύγει από κοντά μας ο σκηνοθέτης του Pretty woman, Garry Marshall

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Στις 15 του μήνα οι φίλοι της τζαζ θρηνούν τον Bobby Hutcherson

1 εβδομάδα μετά στην Ελλάδα χάνουμε έναν ακόμη ηθοποιό του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου που μας μετέδωσε τη μεταπολεμική αισιοδοξία. Κορίτσια, ο Μπάρκουλης έφυγε

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

3 Σεπτεμβρίου και μας αφήνει ο Leslie H. Martinson, σκηνοθέτης στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Θα μας τον θυμίζουν πάντα τα Maverick, PT 109, Temple Houston, Batman, Mission: Impossible κ.α.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Όσοι χόρεψαν στις ντισκοτέκ της δεκαετίας 80 θα θυμούνται τον Pete Burns των Dead or Alive, που έφυγε στις 23 Οκτωβρίου σε ηλικία μόλις 57 χρονών και θυμούνται σίγουρα αυτό

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Η 17^η του Νοέμβρη σημαδεύτηκε από το χαμό του σπουδαίου Leonard Cohen σε ηλικία 82 ετών.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Ο μήνας ξεκίνησε άσχημα. Στις 5 του μήνα έφυγε ένας σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός του παλιού κινηματογράφου. Ο Πέτρος Φυσσούν από μικρός ήταν τόσο αγαπητός που τον ερωτευόμασταν ή αγαπούσαμε ακόμη κι όταν τον βλέπαμε σε ρόλο Γερμανού. Δείτε τον εδώ να αυτοσυστήνεται ως Γερμανός

Ο Greg Lake των King Crimson έφυγε στις 7 του μήνα

Και το 2016 μοιάζει σα να μας κάνει πλάκα, καθώς ο George Michael, ο άνθρωπος που σημάδεψε τα Χριστούγεννα, έφυγε ανήμερα Χριστούγεννα.

Ήταν μόλις 53 χρονών. Σε όλο τον κόσμο οι καλλιτέχνες ήταν συγκλονισμένοι. Αν λυπήθηκαν για όσους ακόμη μας άφησαν, εδώ πια θύμωσαν. Ενδεικτικά βάζουμε κάποιες από τις αντιδράσεις-δηλώσεις τους. Καταρχήν να δούμε τη δήλωση της αδελφής του Μάικλ Τζάκσον

Έχει επίσης την αξία του να δούμε και τη δήλωση των Duran Duran των οποίων οι θαυμαστές της δεκαετίας του 80 μάλωναν με τους αντίστοιχους θαυμαστές των Wham!

Τέλος η Μαντόνα, γνήσιο παιδί των 80ς, είπε αυτό που όλοι αισθανθήκαμε με τον καλύτερο τρόπο:

Δεν πας να @##%%θείς τώρα, 2016;

~~~~~

Η λυπηρή μας καταμέτρηση σταματά εδώ. Μπορείτε να δείτε όλους όσους μας άφησαν εδώ ή εδώ.

Αντί επιλόγου

Όπως είπα στην αρχή, θα ήθελα αυτό το άρθρο να γίνει αφορμή να «κινητοποιηθούμε αξιοποιώντας από αυτή την ψεύτικη και κακής ποιότητας κοινωνία μόνο τα διαμάντια της και τα διαμάντια είναι οι καλλιτέχνες». Δόθηκε λίγη περισσότερη έμφαση στους καλλιτέχνες της δεκαετίας του 80 κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Όχι μόνο γιατί το MJacksonTruth ανήκει σε κάποιον που μεγάλωσε κατά τη δεκαετία αυτή αλλά γιατί τότε υπήρξαν ταυτόχρονα πολλά διαμάντια και με λύπη διαπιστώνω σήμερα πως, αν τότε είχαμε 100 καλά τραγούδια σε μια χρονιά, στις μέρες μας έχουμε με το ζόρι 100 καλά σε μια ολόκληρη δεκαετία. Την περίοδο 1980-1990 η μουσική χαρακτηριζόταν από ποικιλία ειδών και κύριο χαρακτηριστικό των περισσότερων τραγουδιών ήταν ότι ήταν πολύ δουλεμένα με ρυθμό που επίσης είχε μεγάλη ποικιλία. Τότε κι εγώ νόμιζα πως τη δεκαετία του 60 είχαν ποιότητα (που όντως είχαν) και πως η καλύτερη δεκαετία ήταν αυτή. Μα δεν ισχύει. Τα 60ς ήταν όμορφα μουσικά αλλά ήταν και «μονότονα». Τα 80ς ήταν λαμπρά γιατί τα τραγούδια και όμορφα ήταν και ποικιλία είχαν κι εννοώ μ’αυτό τα πολλά διαφορετικά είδη αλλά και τα διαφορετικά συναισθήματα που εξέφραζαν κι αυτό με εναλλαγή στο ρυθμό.

Κι έτσι, ξαναλέω, εύχομαι αυτοί οι θάνατοι να γίνουν αφορμή ο κόσμος να προβληματιστεί και να ενημερωθεί γύρω από τη μουσική. Για να σωθεί η ψυχή του, για να μπορούμε να ελπίζουμε πως θα σταματήσει η μεγάλη κατρακύλα που ξεκίνησε στα 90ς με τα αισχρά σκυλοτράγουδα, τις μουσικές συνταγές-κονσερβοποοιημένη μουσική, τον έλεγχο από τις εταιρείες και τις αποτυχημένες που είδαν επιτυχία μόνο εθίζοντας τον κόσμο στην κακογουστιά και το αίμα. Πιστέψτε με ειδικά όσοι είστε κάτω των 30. Όσα συνέβησαν τη δεκαετία του 90 ήταν το λιγότερο καταστροφικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους μεγαλώσατε στην τηλεόραση πληρώθηκαν χρυσά για να δημιουργήσουν μια κοινωνία μαλθακή άνευ αισθητικής. Τέτοια ήταν και είναι η ποιότητά τους επίσης. Τότε μιλούσαν κάποιοι φωτισμένοι άνθρωποι, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, αλλά ήταν η μύγα στο γάλα. Σήμερα δικαιώνονται κι επίσης σήμερα γίνεται πια διακριτό. Η περίφημη οικονομική κρίση αποδείχτηκε και εσωτερική κρίση και μας δείχνει πως όσα ζούμε σήμερα μας επιβάλλονται γιατί απομακρυνθήκαμε από την ουσία, από την αλήθεια, από την ποιότητα. Και… μην μπερδεύεστε μερικοί, η λέξη «ποιότητα» δε σημαίνει σοβαροφάνεια και βαρεμάρα. Ποιότητα μπορεί να υπάρχει παντού, είτε σε ένα κλασικό θεατρικό έργο είτε σε ένα ποπ κομμάτι είτε σε μια b movie κωμωδία. Αρκεί να υπάρχουν καλές προθέσεις. Γι’αυτό ας στραφούμε στους καλούς καλλιτέχνες κι ας κάνουμε τη μουσική όπλο μας για αυτοβελτίωση και για βελτίωση της κοινωνίας.

Σημ. ζητώ συγγνώμη αν δε βρήκατε τον αγαπημένο σας καλλιτέχνη στη λίστα. Μόνη δικαιολογία ότι δε γινόταν και τεχνικά αλλά και ψυχικά να τους συμπεριλάβω όλους.

UDATE

1 μέρα μετά την ανασκόπησή μας μαθαίνουμε για το χαμό της Carrie Fisher, η Princess Leia του Star Wars και όχι μόνο. Η Carrie Fisher ήταν και προσωπική φίλη του Μάικλ Τζάκσον και μάλιστα μαζί της πέρασε τα τελευταία του Χριστούγεννα, το 2008.

Michael Jackson Carrie Fisher Last Christmas 2008

Η Πάρις ανήκει στους διάσημους που εξέφρασαν τη λύπη τους μα για έναν επιπλέον λόγο. Επειδή την είχε ζήσει από κοντά, γνωρίζει πόσο υπέροχος άνθρωπος ήταν κι έδωσε έμφαση όχι στο χαμό της αλλά στο πόσο δοτική ήταν.

Paris Jackson on Carrie Fisher’s loss

Τη λύπη του εξέφρασε και ο αδελφός της, ο μεγαλύτερος γιος του Τζάκσον

prince-jackson-carrie-fisher-loss

Η Carrie Fisher στο παρελθόν ήταν παντρεμένη με τον Paul Simon του οποίου μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες, αν όχι η μεγαλύτερη, ήταν το γαλήνιο The sound of silence. Ας το ακούσουμε κι ας ελπίσουμε η γαλήνη του να σημαδέψει από’δω και πέρα τη ζωή μας

Βέβαια πρέπει να συμπεριλάβω και κάτι ακόμα, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Η ενημέρωση του άρθρου γίνεται πρωί Τετάρτης 28 Δεκεμβρίου και ένα από τα σκίτσα που είδα τώρα το πρωί είναι ένα χθεσινό. Μας λέει ότι το 2016 είναι θανατερό πάνω απ’όλα για τους θανάτους στη Συρία.

%cf%83%ce%ba%ce%af%cf%84%cf%83%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7-%ce%b4%ce%b5%ce%bc%ce%b5%cf%81%cf%84%ce%b6%cf%8c%ce%b3%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b8

Το MJacksonTruth ανήκει στα μέσα (αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε «μέσο») που, ναι, εστίασαν στους θανάτους των καλλιτεχνών. Ναι, κύριε Γιάννη Δεμερτζόγλου, έτσι είναι, έχετε δίκιο, οι θάνατοι στη Συρία και όπου αλλού έχει πόλεμο πρέπει να μας πληγώνουν πιο πολύ. Νομίζω όμως πως ο θάνατος των καλλιτεχνών μας αγγίζει όλους περισσότερο γιατί οι καλλιτέχνες μας έχουν μιλήσει «προσωπικά» και είναι συνδεδεμένοι με τη ζωή μας. Και θα τολμήσω να πω ότι το πραγματικό ενδιαφέρον και για τη Συρία και για όλα τα άλλα σημαντικά θέματα φαίνεται από τον τρόπο που ψηφίζουμε. Δε γίνεται να κλαίω για τη Συρία από τη μια και να ψηφίζω όσους προκάλεσαν την καταστροφή της από την άλλη. Σας αφιερώνω το σκίτσο που δημιούργησε θαυμαστής (ή θαυμάστρια) του Μάικλ Τζάκσον κι είμαι σίγουρη θα σας αρέσει.

michael-jackson-fans-for-syria

Διαβάστε επίσης: Ανασκόπηση 2016 στον κόσμο του Τζάκσον και όχι μόνο

Αναδημοσιεύστε το κείμενο αυτό με ενεργές λινκ που να οδηγεί στο MJacksonTruth .

Κάνετε like και στη σελίδα στο Facebook:

https://www.facebook.com/MichaelJacksonTruth/

Αν έχετε λογαριασμό στο youtube, δείτε περισσότερα βίντεο στο κανάλι του MJacksonTruth κάνοντας εγγραφή στο https://www.youtube.com/user/mjacksontruth

Πηγές

http://www.mixanitouxronou.gr/pethane-o-ithopios-petros-fissoun-se-ilikia-84-eton-itan-gampros-tou-kosta-chatzichristou-eno-i-kori-tou-egine-monachi-me-to-onoma-porfiria/

http://faretra.info/2016/12/06/petros-fisoun-poiotita-talento-kai-ithos-se-apoliti-armonia/

https://youtu.be/pDcNxaEPmqc?t=10m8s

https://mjacksontruth.wordpress.com/2016/06/04/%CE%BC%CE%BF%CF%87%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CF%84-%CE%AC%CE%BB%CE%B9-%CE%AD%CF%86%CF%85%CE%B3%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CE%BF-%CE%B8%CF%81%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82/

https://en.wikipedia.org/wiki/East_of_Eden_(film)

https://en.wikipedia.org/wiki/Carrie_Fisher

http://tvxs.gr/news/skitsa/thanatero-2016